Hicks Everbearing

De Hicks Everbearing moerbei is een moerbeivariëteit die continu vruchten draagt van eind april tot half juli (in het zuiden van de Verenigde Staten, in België zal dit eerder rond juli en augustus zijn). William Prince, een hovenier en kweker uit New York, heeft deze variëteit bestempeld als de beste van de drie aanhoudende fruitdragende moerbeien die hij kende, vanwege zijn robuustheid, de grootte en kwaliteit van zijn vruchten, en de lengte van zijn vruchtperiode. De variëteit heeft een onderscheidend rood hout.

In de jaren 1820 creëerde Nicholas Herbemont, een Franse pomoloog en docent Frans aan het College of South Carolina, deze variëteit door het kruisen van de witte moerbei en de inheemse rode moerbei. Hij merkte onmiddellijk de waarde ervan op als voedsel voor varkens en kippen. De Hicks moerbei werd beschouwd als een snelgroeiende schaduwboom en een uitstekend voer voor pluimvee en herkauwers. De variëteit werd aanbevolen door verschillende kwekerijcatalogi in de 19e eeuw, met name vanwege zijn waarde als voedselbron voor boerderijdieren. Hicks Everbearing is een uitstekende moerbei voor agroforestry en dynamische roterende weiden.

Volgens Eliza Greenman (een Amerikaanse pomoloog), die de Hicks moerbei heeft onderzocht en bestudeerd, produceert het dagelijks een emmer fruit (25 liter) gedurende 90 dagen in South Carolina. Het is een uiterst productieve producent.

Hicks Everbearing is in gevaar van uitsterven in de Verenigde Staten.